inductor
Een inductor is een passieve elektronische component die energie opslaat in een magnetisch veld. Het werkt door elektrische energie om te zetten in een magnetische kracht die vervolgens elders kan worden gebruikt. Een algemeen toepassingsgebied voor inductoren zou zijn als filters (oscillatoren), modems, enzovoort. De belangrijkste rol is het produceren van een spanning die in de geleider wordt geïnduceerd door een veranderend magnetisch veld. Technologische kenmerken van een inductor omvatten de inductiewaarde (gemeten in henries [H]), wat een maat is voor het vermogen om energie op te slaan, en het vermogen om hoge frequenties aan te kunnen zonder significante verlies van signaalinformatie. De keuze van het kernmateriaal (zoals ijzer of nikkel) bepaalt zowel het verzadigingsniveau als de efficiëntie van de inductor. Het kernmateriaal, zoals ijzer, nikkel of kobalt, bepaalt daadwerkelijk de efficiëntie en het verzadigingsniveau van de inductor. Inductoren worden gebruikt in een breed scala aan elektronische apparaten en systemen, waaronder voedingen, filters, sensoren en energieopslagsystemen, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ze spelen een essentiële rol in signaalintegriteit en het handhaven van een stabiele werking van elektronische circuits.
